Marian Jamiołkowski

zmarł 26 czerwca 2015r.

Urodził się 6 października 1923r. we wsi Perki-Franki, położonej w powiecie mazowieckim, województwo białostockie, jako syn Jana i Heleny z Perkowskich. Gdy miał 3 lata umarła mu matka. W wieku 7 lat zaczął uczęszczać do Szkoły Powszechnej, którą ukończył w 1938r. W 1939r. już po zajęciu przez Armię Sowiecką wschodnich terenów Polski, został przyjęty do Państwowego Gimnazjum i Liceum w Białymstoku.  Ze względu na ciężkie warunki materialne, po niespełna roku przerywa naukę i pracuje jako robotnik przy budowie w Łapaczu. Po wkroczeniu Wehrmachtu w 1941r. wraca do domu i zajmuje się pracą w rodzinnym gospodarstwie rolnym, równolegle uczy się w domu. W 1943r. zostaje wywieziony do Niemiec na przymusowe roboty. Po zakończeniu wojny wraca do Polski i zdaje egzamin do IV klasy Gimnazjum w Łapaczu. W 1946r. zostaje przyjęty do Liceum dla Dorosłych w Lublinie, gdzie w 1947r. otrzymuje Świadectwo Dojrzałości typu matematyczno-fizycznego. W tym samym roku zostaje studentem na Wydziale Weterynaryjnym U.M.C.S. w Lublinie. Źródłem utrzymania podczas studiów było stypendium Ministerstwa Rolnictwa i Leśnictwa. W marcu 1951r. żeni się z Ireną Lewandowską, w 1952r. rodzi się córka Elżbieta, dwa lata później syn Maciej. Dyplom lekarza weterynarii otrzymuje wraz z nakazem pracy № 117 wystawionym przez Ministerstwo Rolnictwa z 6 maja 1953r., kierującym do pracy w Opolu na stanowisku lekarza terenowego. Od 2 maja tegoż roku zatrudniony jako kierownik Państwowej Lecznicy dla Zwierząt w Popielowie oraz organ urzędowego badania mięsa w obwodzie № 10 (Kup). Od 1954r. pracuje w Wojewódzkim Zarządzie Weterynarii w Opolu, najpierw jako starszy inspektor weterynarii, potem jako kierownik ds. lecznictwa zwierząt w Wojewódzkim Zakładzie Weterynarii w Opolu.

 Jako kierownik Ośrodka Specjalistycznego ds. lecznictwa i zwalczania chorób pasożytniczych przeprowadzał kontrole terenowej służby weterynaryjnej. Wykonywał trzy kontrole tygodniowo, które dotyczyły aktualnych potrzeb w zakresie lecznictwa zwierząt oraz analizy zdrowotności zwierząt na terenie Opolszczyzny. Zajmował się organizacją i zabezpieczeniem doskonalenia wiedzy fachowej służby weterynaryjnej.

 

Otrzymuje odznaczenia państwowe i resortowe: Za wzorową pracę w służbie weterynarii; Za zasługi dla obronności kraju; Srebrny Krzyż Zasługi; Zasłużony Pracownik Rolnictwa; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; Zasłużony Działacz Związków Zawodowych Pracowników Rolnictwa; Zasłużony Opolszczyźnie; Za zasługi dla Miasta Opola; Medal 40-lecia PRL; Krzyż Walki o Niepodległość; Odznakę Weterana Walk o Niepodległość; Krzyż Armii Krajowej; Krzyż Partyzancki.  

 

Jako kombatant był członkiem: ZBoWiD; Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę; Związku Inwalidów Wojennych; Światowego Związku Żołnierzy AK.

 

Znany ze swojej kompetencji, pracowitości i uczciwości. 

Spoczął na cmentarzu w Opolu Półwsi.

opracował: MW