Andrzej Sadowski

zmarł 2 listopada 2021 r.

urodzony 14 lutego 1957 r. w Sosnowcu, w rodzinie inteligenckiej. Tam też ukończył II Liceum Ogólnokształcące w 1976 r. Studia rozpoczął na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej SGGW w Warszawie. W ramach działalności, w studenckim Kole Naukowym odbywał na Katedrze Histologii i Embriologii tzw. staż przedwstępny, czynnie uczestnicząc w pracach badawczych i zajęciach dydaktycznych. Dwukrotnie w 1980 i 1982 r. uczestniczył w kongresach IVSA w Wielkiej Brytanii i Finlandii. Studia ukończył w czerwcu 1981 r. z wynikiem bardzo dobrym.

Po studiach rozpoczął pracę na uczelni, na Katedrze Histologii i Embriologii, tam był zatrudniony od 1 lipca 1981 r. do 30 czerwca 1985 r., kolejno na stanowiskach asystenta-stażysty i asystenta. W 1983 r. odbył staż zawodowy w Stołecznym Zakładzie Weterynarii.

Od 1985 r. pracował w Zakładzie Higieny Weterynaryjnej w Opolu jako kierownik Pracowni Patomorfologii. Uczęszczał na liczne specjalistyczne szkolenia w Polsce i Europie z zakresu diagnostyki chorób zakaźnych zwierząt m.in. w Państwowym Instytucie Weterynarii w Puławach, Instytucie Weterynaryjnym w Hanowerze, centrum badawczym ISA w Saint Brieuc we Francji, Instytucie Chorób Drobiu Doorn koło Utrechtu w Holandii, na wydziałach medycyny weterynaryjnej Warszawy, Wrocławia. Był członkiem Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych oraz Stowarzyszenia Ornitopatologów Polskich. Decyzją Rady Wydziału Medycyny Weterynaryjnej we Wrocławiu 2 kwietnia 1996 r. otrzymał stopień doktora nauk weterynaryjnych. Skończył również specjalizację z diagnostyki weterynaryjnej w 1997 r. oraz z chorób drobiu i ptaków ozdobnych w 2000 r.

Po zakończeniu pracy w ZHW Opole, rozpoczął działalność gospodarczą organizując  specjalistyczny gabinet weterynaryjny, lecząc stada drobiu. W swojej pracy dał się poznać jako lekarz weterynarii posiadający olbrzymią wiedzę zawodową, człowiek życzliwy, niosący pomoc, otwarty i aktywny.

Czynnie działał w Samorządzie lekarsko-weterynaryjnym. Był sekretarzem sądu lekarsko-weterynaryjnego I kadencji, członkiem Rady w pięciu kadencjach, w tym był wiceprezesem Opolskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej oraz członkiem Prezydium, był również czterokrotnie delegatem na Krajowy  Zjazd lekarzy weterynarii. Wielokrotnie prowadził jako przewodniczący Zjazdy okręgowe naszej Izby. Uczestniczył w licznych wydarzeniach organizowanych przez Izbę, razem z rodziną uczestniczył w Rajdach Weterynaryjnych na Szczeliniec i Kopę Biskupią. Za swoją działalność samorządową otrzymał w 2015 r. odznakę Honorową Meritus Zasłużony dla Samorządu Lekarsko-Weterynaryjnego oraz w 2021 r. Medal Św. Rocha z Montpellier przyznawany przez Kapitułę Opolskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej.

(mw)