Jerzy Kil
zm. 14 lipca 2023 r.
urodził się 16 lipca 1941 r. w Radomsku w rodzinie Bolesława i Stanisławy z Hofmanów. W roku 1948 zamieszkał wraz z rodziną we Wrocławiu i tam rozpoczął naukę w szkole podstawowej, kończąc maturą w Liceum Ogólnokształcącym, gdzie otrzymał Świadectwo Dojrzałości w 1960 r. Kolejne lata to studia na wydziale weterynarii Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu – otrzymał dyplom lekarza weterynarii w 1966 r. W tym samym roku poślubia Martę Sochacką – studentkę Akademii Medycznej, późniejszą stomatolog. Roczny staż odbywa w Gryfinie, po czym osiada na ziemi brzeskiej, z którą będzie związany do końca swego życia. Pracuje tu jako ordynator od 1967 r., w tym samym roku rodzi się syn Jacek, obecnie lekarz, w 1971 r. zostaje kierownikiem PZLZ w Brzegu. W 1979 r. rodzi się córka Beata, obecnie stomatolog. Od 1980 r. zostaje kierownikiem oddziału terenowego, potem rejonowym lekarzem weterynarii, potem od 1999 r. Powiatowym Lekarzem Weterynarii w Brzegu. Pracuje do 30 czerwca 2012 r. Jego praca zawodowa połączona z naukowym zacięciem, gdyż zostaje doktorem nauk weterynaryjnych i specjalistą z rozrodu zwierząt, tworzą ambitnego i sprawnie działającego lekarza weterynarii.
Żyje nie tylko pracą, jest sportowcem, grał w koszykówkę – reprezentant wrocławskiej Uczelni, od 1967 r. członek Klubu Sportowego „Piast” Brzeg. Działał jako samorządowiec, wielokrotny członek Rady Miasta, w tym Komisji Zdrowia. Działał w Zrzeszeniu Lekarzy i Techników Weterynarii, otrzymał Srebrną Odznakę Honorową. Działał również w Izbie Lekarsko-Weterynaryjnej, jako założyciel i członek Rady II, III, VI kadencji, co przyniosło wyróżnienie - odznakę Meritus oraz nasz izbowy medal Św. Rocha z Montpellier.
Prowadząc przez 32 lata Weterynarię na ziemi brzeskiej przyczynił się do zwalczenia chorób zakaźnych zwierząt, zoonoz jak gruźlica, bruceloza, wścieklizna, które w dawnych czas występowały powszechnie. Jego zaangażowanie zostało zauważone, otrzymał oznaczenia państwowe i resortowe, jak Brązowy i Srebrny Krzyż Zasługi, Zasłużony Opolszczyźnie, Zasłużony Pracownik Rolnictwa.
Był lekarzem praktykiem, z olbrzymim doświadczeniem, konkretny i ambitny, również serdeczny i przyjacielski.
(m.w.)